Harmonijka ustna jest niewątpliwie jednym z najciekawszych instrumentów muzycznych. Jednak jest mało popularna. Jest bardzo małym i poręcznym instrumentem, dzięki czemu można ją zabrać ze sobą w każde miejsce. Przez polskich instrumentoznawców Kamińskiego oraz Drobnera należą do grupy instrumentów zaklasyfikowanych do idiofonów.
Harmonijka ustna – to warto wiedzieć
Harmonijki ustne w potocznym podziale należą do instrumentów dętych. Źródłem jej dźwięku jest więc, powietrze pobudzone do wibracji w zamkniętej powierzchni rezonansowej. Główną częścią harmonijki jest korpus, najczęściej stworzony z drewna lub materiałów sztucznych. W korpusie znajdują się pokrywy, które są ochroną dla stroików. Stroiki to metalowe części, za pomocą których wdmuchiwane powietrze zamienia się w dźwięk.
Historia harmonijki ustnej
Za pierwszego przodka harmonii uznaje się szeng. Instrument ten jest pochodzenia chińskiego, gdzie wykorzystywany był do grania muzyki ludowej. Składał się ze złączonych ze sobą trzcinowych piszczałek. Prototypem harmonijki jest aura. Stworzona została przez Friedricha Buschmanna w 1821 roku. Miała ona wzór kamertonu funkcjonującego na zasadzie stroika przelotowego. Kolejnym zbliżonym do harmonijki ustnej był instrument mundaeoline skonstruowany przez Christiana Messnera. W 1857 roku produkcję przejął Matthias Hohner, dając tym samym początek jednej z najbardziej cenionych obecnie firm zajmujących się produkcją tego instrumentu.
Swoje uznanie harmonijka otrzymała w Stanach Zjednoczonych, gdzie przez jej charakterystyczny dźwięk była używana do grania bluesa, country, rocka czy nawet jazzu.
Rodzaje harmonijek ustnych
Harmonijki ustne są dostosowane do każdej tonacji muzycznej. Można na niej grać zarówno w gamie molowej, jak i durowej. Z latami ewoluowały w nowe rodzaje nie zawsze przyjęte w określonym obszarze świata. Większość z nich to małe instrumenty jednak powstawały także takie, których rozmiary sięgały nawet metr długości.
Do typów harmonijek ustnych można zaliczyć między innymi
- diatoniczne – najczęściej spotykane, posiadające 10 kanałów w jednym rzędzie,
- chromatyczne – pozwalające na granie dźwięków co pół tonu, posiadają dodatkowo przycisk pozwalający przesuwać skale dźwięku,
- tremolo – posiadające dwa rzędy kanałów, gdzie za jeden dźwięk odpowiadają dwie stroiki,
- oktawowe – porównywalne do tremolo, z tym że strojone o oktawę.